Hiç sıkılmadan en ince ayrıntısına kadar defalarca anlattı.

Bir haftasonu ablamdan aldığım haberle dünyam başıma yıkılmıştı. Ablama meme kanseri tanısı konulmuştu, İzmir'de yaşıyordu tanısı konulmuştu evet; ama ne yapmalıydı? Bende sağlıkçıydım ve ne yapmalıydık sorusu ben haberi aldıktan sonra kabusum oldu resmen, işinde bu konuda uzman bir çok cerrah tanıyordum, acaba kime nasıl ulaşırım ve danışırım diye düşünürken, hayatta hiç kendimi bu kadar çağresiz kimsesiz ve sevdiğim birini kaybetme korkusu ile kendimi kaybolmuş hissetmemiştim.

Haftasonu ve akşam saatlerinde aklıma Sezai Hoca gelince önce bir umut ve onunla 1 saate yakın  telefonla konuşmamız sonrasında ise dışarda ay içimde güneş doğdu. Ve ablam Ankara'ya geldi, Sezai Hoca'yı ziyaret ettik, kendisi benim çağresizliğimin o kadar farkındaydı ki "Ablanı direk bana getiriyorsun ben O'na herşeyi anlatacağım, sen rahat ol!" dedi.

Ablama; yaklaşık 2 saat boyunca, hiç sıkılmadan en ince ayrıntısına kadar defalarca anlattı. Hem ablamın, hem benim içimiz biraz daha rahatlamış ve izleyeceğimiz yol haritasını o kadar güzel anlatmıştı ki artık kendimi kaybolmuş ve kimsesiz hissetmiyordum; çünkü Sezai hoca tarafından yol haritamız çizilmişti...